zondag 18 december 2011

Paar dagen uit mijn leven in 2025

Na een mooie droom maken mijn twee kinderen mij wakker. Samen lopen we naar beneden en zien we dat de vader van mijn kinderen een lekkere ontbijt heeft klaargemaakt. We gaan snel naar boven en kleden ons om, wassen onze gezicht en gaan naar beneden voor onze lekkere ontbijt. Nadat onze buikje rond is, zwaai ik mijn man uit die naar z’n werk gaat. De schoonmaker ruimt de tafel af terwijl ik mijn jas aantrek en de kinderen help met het aandoen van hun jas. Samen lopen we naar de auto. Onze chauffeur heeft voor 2 weken vrij genomen dus ik moet de kinderen zelf naar school brengen. In de auto zingen we liedjes wat de kinderen op school hebben geleerd. Als we op school zijn geef ik ze een kus en ga weer terug naar de auto om naar mijn werk te gaan. Ik werk in een praktijk als pedagogische wetenschapper. Ik heb in Nijmegen samen met mijn twee vriendinnen Minka en Ceren de HBO gestudeerd. Mijn man heb ik in Nijmegen ontmoet die daar studeerde om advocaat te worden. Ik verdien goed en heb ook hele leuke collega’s waar ik goed mee kan opschieten. Na een drukke dag word ik thuis leuk ontvangen door mijn kinderen. Ik ga lekker op de bank zitten en tv kijken terwijl de schoonmaker het eten voor ons maakt. Vlak voor het eten komt mijn man thuis en gaan we samen met z’n allen eten. Na het eten ruimen we met z’n allen op.
Het is bijna zomervakantie dus we gaan samen overleggen waar we heen willen gaan. De kinderen willen naar een hotel met een zwembad en glijbaan, ik wil naar een warm land en men man maakt het niet uit. Uiteindelijk spreken we af dat we naar Spanje gaan. We moeten natuurlijk wel alles eerst regelen en boeken. Over 1 week gaan we leuk met mijn gezin naar Spanje. We doen nog wat inkopen en pakken onze koffers langzamerhand  in.
De volgende dag maak ik de kinderen wakker omdat ze naar school moeten. Ik breng ze naar school en ga daarna direct door naar mijn werk. Na mijn werk ga ik samen met mijn vriendinnen lekker schoppen en gaan ook uit eten. Als ik thuis ben slapen de kinderen al. Samen met mijn vriendinnen kijken we een film. We praten over vroeger en lachen samen. We hebben het erover hoe onmodern het toen was en hoe slecht al het technologie was. Het is een hele leuke avond. Het is al erg laat dus mijn vriendinnen gaan naar huis. Ik ruim alles snel op en ga lekker slapen.
De volgende dag komt er familie op bezoek dus ik ga snel lekkere dingen koken en boodschappen doen zodat we ook lekkere koekjes en gebakjes thuis hebben. Mijn man komt ook vroeg om mij te helpen, samen maken we een heerlijk gerecht. Als onze familie er is eten we onze eten op en kletsen nog bij.
Ik heb een fijn leven, ben erg gelukkig met mijn man en mijn twee kinderen. Alles verloopt goed. Mijn kinderen bereiken alles wat ze wilden bereiken. Mijn zoon vind de vliegende auto uit en word heel erg rijk. We blijven voor de rest van onze leven heel erg gelukkig.

maandag 10 oktober 2011

Recensie

In het begin begint het allemaal erg spannend bijvoorbeeld dat Marjolein op school word bedreigt door een Marokkaanse leerling. Een paar hoofdstukken gaan over dat Marokkaanse jongen en het angst van Marjolein. Haar collega’s vragen aan haar of ze de jongen niet wilt aanklagen zodat de school geen slecht naam krijgt. Ze krijgt veel steun van haar tweelingzus, Marlieke. Zelf heeft Marjolein wel veel vragen in haar hoofd of ze de jongen wel moet aangeven of juist niet. Als je wat doorleest word de lezer vaak op het verkeerde been gezet en komen er uiteindelijk dingen in voor wat je nooit had verwacht. Omat het boek in twee verhaallijnen zijn  geschreven kun je de meningen en de gedachtes van Marlieke ook te weten komen. Je ziet dat ze allebei andere karakters en meningen over dingen hebben. Simone van der Vlugt heeft een vlotte schrijfstijl, en gaat erg met de tijd mee wat het lezen erg leuk maakt. Het verhaal heeft een onderwerp waar geweld in voorkomt, er komen allochtonen in voor maar ik vind dat Simone van der Vlugt het zo heeft geschreven dat er geen discriminatie in voor komt. Ik ken zelf Rotterdam niet maar ik heb wel gelezen dat ze bijnamen geven aan bepaalde gebouwen, voor mensen die dat niet weten is het erg verwarrend. Er staat bijvoorbeeld ‘Ik ging langs het Zwembad’ wat eigenlijk dus de bijnaam is voor het politiebureau. De opbouw van het boek en de schrijfstijl is erg goed. Simone van der Vlugt weet de spanning van het eerste bladzijde tot het laatste bladzijde vast te houden. En wie de Schaduwzuster is blijft een vraag, tenzij je het boek leest natuurlijk.

zondag 9 oktober 2011

Antwoord aan regisseur,

Geachte heer Speelberg,
U stelde mij de vraag of het boek ‘Schaduwzuster’ geschikt was voor een verfilming. Met deze brief wil ik zo goed mogelijk uitleggen waarom het boek wel of juist niet zou kunnen verfilmd worden.
Het boek ‘Schaduwzuster’ is een boek met 2 verhaal lijnen wat het lezen soms erg ingewikkeld maakt maar met een film is het dan juist duidelijk en kun je minder snel in de war raken. De verhaal is erg gedetailleerd geschreven wat dus een verfilming erg makkelijk zou kunnen maken. Er zijn veel spannende stukjes in het boek wat je erg vast grijpt en in het film ook erg vast grijpend zou zijn. Er zitten veel emoties in het boek waardoor de kijker meer verdiept zou kunnen raken in de film. Als u een film maakt moet u niet bang zijn om het te veranderen, om het lopend te maken en u moet vooral niet te vaak stil staan bij bepaalde dingen. In het boek staat soms wel een taalgebruik wat een beetje voor verwarring veroorzaakt als u dat kan wegwerken zonder het verhaal te veranderen zou ik het zeker proberen het kan u niet kwaad. Wat ik u wel moet zeggen is dat het boek wel een beetje heftig is, er  overlijd iemand, er komt geweld in voor wat sommige ouderen niet toe staan voor hun kinderen. Ik weet niet of dit u kijkcijfers omlaag haalt. Maar voor de rest is het wel een boek waar de moeite voor waard is.

Ik hoop dat ik u voldoende heb geïnformeerd voor de verfilming van het boek. Als u nog vragen heeft wat ik niet heb beantwoord in deze brief hoor ik het graag.

Met vriendelijke groet,

Tugce Battal

zondag 25 september 2011

Wat mijn eerste indruk was over het boek.

Zelf ben ik nog niet zo ver maar het lijkt me nu al een erg mooie boek.
Toen ik het boek eenmaal aan het lezen was, begreep ik er eerst niets van. Dat kwam omdat er twee verhaallijnen in het boek zijn. Later snapte ik dat pas en ontdekte wat een mooi boek dit is. Ook al is het een dik boek waar ik normaal niet echt van hou. Dat het verhaal in twee verhaallijnen is geschreven en allebei ook in de ik-vorm is geschreven maakt het lezen erg fijn en leuk. Het verhaal is vlot en met een makkelijke taalgebruik geschreven wat het verhaal ook erg duidelijk maakt.Tot nu toe vind ik het ook erg spannend want na een gebeurtenis word er niet gelijk gezegd wat er in de werkelijkheid was gebeurd. Het verhaal greep mij echt vast, ik heb steeds de neiging om verder te lezen. Er zitten genoeg wendingen in het verhaal die het spannend houden. Het is tot nu toe een erg leuke en spannende spanende boek.

Waarom ik dit boek heb gekozen?

Het eerste boek wat ik lees in de eerste periode van klas 3-Havo is ‘’Schaduwzuster.’’
Ik had al eerder een boek van Simone van der vlugt gelezen, dus wist ik wel dat het een verhaal was wat me erg zou aanspreken.  Op de achterkant van het boek staat geen stukje van het verhaal wat me erg nieuwsgierig maakte naar de inhoud. De kaft van het boek is zonder beelden gemaakt waardoor het boek erg mysterieus leek.  Een paar vriendinnen van mij hadden het boek zelf ook gelezen en raadde het mij aan.  Op de eerste bladzijde in het boek staat een reactie: ‘Het leuke aan ‘’Schaduwzuster’’ is het spel dat Van der Vlugt speelt met perspectief en tijd. Door deze vorm laat zij zien hoezeer iemands zelfbeeld kan afwijken van der werkelijkheid en hoe gevaarlijk dat kan zijn.’
Wat mij dus echt heel erg nieuwsgierig maakte van wat dit nou eigenlijk was en hoe dit gevaarlijk kon zijn.